Beklediğim mülakatın sonucunu dün öğrendim.
Olmadı.
Üzüldüm baya, insan ister istemez umut bağlıyor. Sanmıştım ki 2015 benim için çok güzel bitecek, bakıyorum da şöyle bi kendime; o kadar yorgunum ki. Umutlarım tükendi. Mecalim kalmadı. Elim ayağım boşta. Nasip değilmiş işte. Hayırlısı değilmiş diyorum. Ama tükendim. Hiçbir şeye hevesim kalmadı.
Uyusam günlerce haftalarca. Buna bile zamanım yok demi. Malum yeterlilik beni bekler.
Offf ruhum daralıyor.
İnsanı böyle anlarda pek çok kişi teselli ediyor ama o istiyor ki sevdiği adam yanında olsun. Geçecek desin. Sarılsın ona. Sarılınca geçsin..
Korkuyorum gelecekten..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder