2015 in genel bi analizini mi yapsam ne yapsam.
Ocak: sıradan bir ay-dı. Aşık olmaya hevesli, birinin varlığını özlediğim bir ay-dı. Tek derdim buydu sanki. Nerden bilecektim şubat-ın beni benden alacağını.
Şubat-Mart: hatırlamak bile istemediğim bir ay-dı.canım dediklerimin canımı yaktığı hatta canımı aldığı, güvensizliğimin hat safhada olduğu, elimin ayağımın bağının çözüldüğü, kimseyle konuşmadığım, yalnızlığa doyduğum, düşündükçe şu an bile ağlayabildiğim, ruhumun çekildiği, uyuyamadığım, nefessiz kaldığım, neden diye isyanlar ettiğim...
Nisan: ah Allahım nasıl güzel dayanma gücü verdin, şükür olsun sana. Ne kadar güçlü olduğumu idrak ettiğim bir ay-dı.
Mayıs-Haziran: aman Tanrım benim bir kalbim mi varmış dediğim, kalbimin ritminin değiştiği bir ay-dı. Olmaz, hayatıma kimseyi alamam dememe rağmen hayatıma girmek için ısrar eden malum kişi. Arayan, soran, üzgünüm diye moralimi düzeltmek için telefonda şarkılar söyleyen, her sabah her akşam aralıksız mesajlar atan. Onca derdimin sıkıntımın arasında yüzümü güldüren kişi.
Temmuz: benim için onca çırpınış sergileyip benden yavaş yavaş uzaklaştığını hissettim malum şahsın.
Ağustos: tatile doyduğum bir ay-dı. Kuzenlerim sağ olsunlar, önce Antalya sonra Kuşadası. Başlangıçta gitmek istemediğim, sonra ani bi kararla gittiğim, iyi ki dediğim bir tatildi.
Eylül: o çok istediğim işe başvurduğum, bakalım mülakata çağrılcak mıyım diye elim yüreğimde beklediğim- malum kişiyi kafamda bitirdiğim ama onun şehir dışında olmasından dolayı gelsin yüzyüze konuşalım diye sabrettiğim bir ay-dı.
Ekim: malum kişi gelmeyince artık sabrımın son safhasına geldiğim, telefonda nazikçe beni artık aramamasını istediğim, mülakata girdiğim!, ve okuldaki x kişisi ile aramızdaki geyiğin iyice yoğunlaştığı bir ay-dı.
Kasım: x kişisi hangi ara benim kafamı bu denli karıştırır oldu diye uzun uzun kendimi sorguladığım bir ay-dı. yemek sözünü de kaptı benden tam da Antalya ya kongre öncesi giderken.
Aralık: mülakatın açıklandığı ve hayallerimin başıma yıkıldığı bir ay-dı. bazı kararlar aldığım, bu ayın sonuna kadar yemeğe çıktık çıktık, yeter artık benden bu kadar dedğim bir ay-dı.
Genel hatları ile böyle değişik enteresan bir yıl-dı. Evet çok kötü zamanlar geçirdim, ama bak bu güne geldik. Diyorumya hep, hiç bir acı ilk günkü gibi kalmıyor.Bu zamanlar da geçer mi diye her gece Allah 'a sorarken şimdi şükür huzurlu olmak. Sağlıklı huzurlu olalım da, her şey hallolur er geç.
Yorucu bir yıl-dı.
Yoruldum çok.
Üzüldüm.
Kalbimin ritmi tam iki farklı adam tarafından iki kez değiştirildi.
İkisinde de sevgilim diyecek konuma bile gelmeden, başlamadan biten hikayelerim oldu.
Kızdım başta onlara ama geniş çerçevede bakınca şükrettim.
Demekki bende bi misyonları vardı, tamamladılar ve gittiler dedim.
Artık kızgın değilim, niye olmadık demiyorum.
Hayırlısını isteyen benim ne de olsa, hayırlısı değilmiş dedim hem iş konusunda hem eş konusunda.
2016 için az sonra bi mektup yazıcağım, isteklerimi, hayallerimi, heveslerimi... tam 1 sene sonra bugün, yani yılbaşında açıp okuyacağım. bakalım neler olcak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder