2 Temmuz 2016 Cumartesi

zaman çabuk geç

ateş düştüğü yeri yakmıyor, kavuruyormuş.
her şey o kadar ani oldu ki, hala şok etkisindeyim.
nasıl analtsam nerden başlasam bilemiyorum, yazmak istiyorum beni rahatlatacak biliyorum.

salı günüydü, abim aradı......
hayatımda şok etkisi yaratan, ölsem de unutamayacağım günlerin sayısı artar oldu, bunlar hep büyümekten!

abimin eşi hamileydi, 1-2 haftaya hala olacaktım, o kadar az zaman kalmıştı ki, yavruyu kucağımıza almaya.o kadar az ki.o gün aradı abim, bebeğin hareketlerini hissetmemişler, doktora gitmişler, kalbi durmuş yavrumun..nedeni hala bilinmiyor, kan pıhtılaşması olabilir ya da başka bir şey. kesin hiçbir şey yok..hamile olduğunu bebeğimiz olcağını duyduğum an, günler geçti.. geçti... harekettleri hissetmemiz... ona alınan her şey, ama yavrumuz gün yüzü görmedi, melek oldu. nasıl bir acı allahım bu, ben halayken dayanamıyorum, babası, anası nasıl dayanacak..Allahım sabrını veriyor elbet, ama zaman geçmiyor resmen..

öyle güzel bir bebekti ki, maşallahı vardı boyu kilosu duruşu...Allahım onu kendi için yaratmış, bizden daha çok sevmiş ve almış. bunun başka hiç bir açıklaması yok. 28 hazirandı melek olduğunda, 1 temmuzda toprağa verdik yavrumuzu, hem cumaydı hem kadir gecesiydi..
canımızdan can gitti dün..her şey zor da evlat acısı bi ayrı zormuş. abimi yengemi o halde görmek yakıyor beni, güçlü olmaya çalışıyorlar, şükür öyleler de, ama. ama işte...

 bugün bi yerde okudum, diyor ki:

"her acının adı vardır, insanın babası ölür yetim, annesi ölür öksüz, eşi ölür dul olur.
her biri büyük acılardır, ancak evlat acısına isim bile konulamamıştır.
kısacası tarifi imkansızdır.
adsızdır.."

Allah sabrını veriyor, Allahım verdi, Allahım aldı.nasipten ötesi yokmuş, buymuş kaderimiz, Allah onu melek yaptı, onları da melek anne ve babası..

hasret kaldık mis kokuluya. ama sabrediyoruz. Allahım en doğru zamanda sağlıklı sihhatli evlatlar nasip etsin başta abimgile ve tüm isteyen ailelere.. o kadar zor ki, karnın dolu gidip elin boş dönmek hastaneden, o kadar zor ki senin odanda ses yokken yan odalardan bebek çığlıklarının duyulması.. o kadar zor ki ekranda yeni doğan bebeklerini görmek. şükür ki ölen bebekleri o ekrana koymuyorlar..çok zor, çok acı, tarifsiz..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder