12 Şubat 2016 Cuma

sorumsuzluk

Çevremdeki insanların sorumsuzluklarından yıldım desem az kalır. Bıktım, usandım, tükendim.. benim derdim zaten bana yetiyor, bir yanda kalbim acıyor, bir yanda elimi uzattığım hiç bir iş olmuyor. Benim kendime faydam yok dedikçe,  benden medet umuyorlar. Niye büyüdük ki, nerede o eski günler. Saklambaç oynadığım günler. Saklansam ve bulunmasam keşke...    Sezgilerim niye  yanılmıyor bir kerede.. kafamda deli sorular, Uyusam çare olur mu? Sanmam.. sen iyi bir insansın, Allah kaderini güzel kılsın diyen canlarım, canımın yandığını görüyorlar mı. Hiç soruyor musunuz nasılsın diye. Iyi değilim dünya hiç iyi değilim...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder