19 Ağustos 2015 Çarşamba

yalnızlık/yapayalnızlık

Nasıl anlatsam nerden başlasam, tatil dönüşüm muhteşem! oldu.

Diyordumya hani, bişeyler var adını koyamadığım, bir his, bir düşünce karmaşası. Onunla biz neydik, biz diye bir şeyler var mıydı bilmiyordum. Sanki her şey bir rüya gibi. Olmamalıydı böyle. Ben iyiydim, Alışmıştım yalnızlığıma. Geldi beni yalnızlığımdan çekti çıkardı, oysa şimdi yapayalnız bırakma niyetinde. Gidişat onu gösteriyor.

''Beni bir gün unutacaksan bir gün bırakıp gideceksen boşuna yorma derdi. Boş yere mağaramdan çıkarma beni, alışkanlıklarımı özellikle yalnızlığa alışkanlığımı kaybettirme boşuna..'' ne güzel demişler tam hislerime tercüman.

Ne oldu da böyle oldu bilmiyorum, bu soğukluk ne durup dururken? Her gün arayan soran adam nerde? Beni etkilemek için çabalayan, ruhuma değen adam gitti gidiyor şimdi.. O değil miydi, sen kimseyle dans etme yalnız benle dans et diyen? o değil miydi moralim bozuk diye saatlerce bana telefonda şarkı söyleyen? o değil miydi hadi uyu yorulmasın o güzel gözlerin diyen... Şimdi uykusuzluğuma sebeptir kendisi..

Nedenini sordum, ne oldu da böyle davranıyorsun diye? Benle alakalı dedi. Açıklama istedim haliyle. Müsait olmadığını sonra konuşalım mı dedi. Kabul ettim. O 'sonra' bir türlü gelmedi. Beklemedeyim. Cumaya kadar bekleyip, neymiş derdi onu öğrenmek istiyorum..

Gitmesi mesele değil de, yoruldum artık.. Güvenmeyelim mi kimseye, açmayalım mı bu yüreği birilerine..Doya doya sevmek sevilmekten başka bir şey değildi beklentim. Olmadı..


PS:   Bu aralar dokunsalar ağlayacağım.
         Dokunmuyorlar.
         Ama yine de ağlıyorum..



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder