sevdiğim şiirlerden bir tanesi

Bugünlerde herkes gitmek istiyor
Küçük bir sahil kasabasına,
Bir başka ülkeye, dağlara,uzaklara …
Hayatından memnun olan yok.
Kiminle konuşsam aynı şey …
Herşeyi, herkesi bırakıp gitme isteği
Öyle ‘’yanına almak istediği üç şey’’ falan yok
Bir kendisi
Bu yeter zaten.
Herşeyi,herkesi götürdün demektir
Ama olmuyor.
Hadi kendimize razıyız diyelim, ötekide olmuyor
Yani her şeyi yüzüstü bırakmak göze alınmıyor.
Böyle gidiyoruz işte.
Bir yanımız ‘’kalk gidelim’’, öbür yanımız ‘’otur’’ diyor
Otur diyen kazanıyor
O yan kalabalık zira…
İş,güç,sorumluluk,çoluk çocuk,aile,güvende olma duygusu …
En kötüsü alışkanlık.
Alışkanlığın verdiği rahatlık, monotonluğu doğurduğu bıkkınlığı yeniyor.
Kalıyoruz…
Kuş olup uçmak isterken,ağaç olup kök salıyoruz.
Evlenmeler…
Bir çocuk daha doğurmalar…
Borçlara girmeler…
İşi büyütmeler …
Bir köpek bile bizi uçmaktan alıkoyabiliyor.
Misal ben…
Kapıdaki Rex’i bırakıp gidemiyorum
Değil bu şehirden gitmek,
İki sokak öteye taşınamıyorum.
Alıp götürsem gelmez ki
Bütün sokağın köpeği olduğunun farkında
Herkes onu, o herkesi seviyor.
Hangi birimizle gitsin?
‘’Sırtında yumurta küfesi olmak ‘’diye bir deyim vardır
Evet, sırtımızda yumurta küfesi var hepimizin.
Kendi imalatımız küfeler
Ama eğreti de yaşanmaz ki bu dünyada
Ölüm var zira.
Ölüme inat tutunmak lazım
İnadına kök salmak lazım.
Bari ufak kaçışlar yapabilsek.
Var tabi yapanlar, ama az
Sadece kaymak tabakası
Hepimiz kaçabilsek
Bütçe,zaman,keyif denk olsa
Gün içinde mesela..
Küçücük gitmeler yapabilsek
Ne mümkün?
Sabah 9, akşam 18
Sonra başka mecburiyetler
Sıkışıp kaldık.
Sırf yeme, içme, barınmanın bedeli
Bu kadar ağır olmamalı.
Hayatta kalabilmek için bir ömür veriyoruz
Bir ömür karşılığı, bir ömür yani
Ne saçma…
Bahar mıdır bizi bu hale getiren?
Galiba.
Ben her bahar aşık olmam ama
Her bahar gitmek isterim.
Gittiğim olmadı hiç,
Ama olsun…
İSTEMEK DE GÜZEL
...........Can Yücel